Moederdag-geluk; grootse gebaren voor weinig

Niet een kinderhand is snel gevuld, maar het hart van een moeder...

Vandaag dolgelukkig wanneer mijn mannen terug komen van een rondje fietsen met een bos zelfgeplukte bloemen. Ze schitteren in het zonnetje op de tuintafel in de leuke plastic flessen van de ijsthee. 

De tweede-klassers maken op dit moment bij mij in de les een hoes voor mobiele telefoon of ipod. Ik was gewoonweg ontroerd wanneer een leerling stiekem de telefoon van zijn moeder heeft over getrokken op een kladje. Vervolgens een patroon tekent en achter de naaimachine kruipt. 

Zijn vrienden lachen hem eerst uit, zo’n gratis en zelfgemaakt kadootje. Een paar minuten later is het druk aan tafel, de stoere heren overleggen welke linten moeders het mooist zou vinden. Het eindresultaat staat hierboven.

Wat mijn eigen zoon gefabriceerd heeft ligt al een week in crêpe-papier verpakt op de kast. Ik ben benieuwd. Mijn moederdagcreatie is al een week onderweg naar mijn moeder, ik hoop dat deze op tijd en heel aankomt. Een schat van weinig of juist veel waarde, maar veel kan ik niet verklappen... Moeders leest natuurlijk ook mee...