Haken is een soort therapie voor mij:
Ik maak vierkantjes (zgn. granny's) en haak zo mijn zorgen en restjes wol weg.
Dit doe ik op de bank, in de tuin, maar ook onderweg naar schoolreis in de bus
(Wat bent u aan het breien mevrouw? Haken... Ik ben vierkantjes aan het haken voor een deken of een poncho of een...)
Op vakantie: op een ligbed bij het zwembad of het strand
(Beautifull lady, what are you making? Wanna buy something i made?)
Kortom; bijna overal... Volledige ontspanning gewoon in mijn tas.
(maar dan niet in de handbagage, zelfs een plastic haaknaald moest ik inleveren)
Het was inmiddels een flinke stapel en inmiddels werd het poncho weer.
En zo werd een stapeltje een poncho voor Isa.
De harten van de vierkanten haakte ik al met zwart met het idee het met zwart te verbinden. Dit deed ik al gaande weg volgens deze manier. Handig en snel maar niet mijn favoriete methode denk ik, al scheelt het veel afwerken (niet mijn favoriet).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten