.JPG) |
| in memoriam: Johannes Popko Bos, 1929 - 2014 |
Het is heerlijk dat je als kleinkind zo'n opa hebt:
een opa die een roze fiets voor jouw verjaardag maakt,
als je stenen verzameld een polijst machine,
en als je pottenbakt een schopschijf.
Dat hij met een rode pen groen kan schrijven en een stuiver door de tafel kan slaan,
of de grap met de gulden, de pepermunt of de chocolade.
Als hij iets wil kopen op de rommelmarkt weet hij de prijs te drukken,
en als wij iets willen verkopen weet hij de prijs op de drijven.
Later als student merk ik dat hij toch niet alles kan.
Als huishoudelijke hulp ga ik 1 keer in de week aan de slag op de Brittenburg.
Het bleek dat hij bijvoorbeeld niet kon ramen zemen of karbonaadjes braden,
maar in de schuur draait hij nog wel onderdelen voor brommers,
en repareert hij mijn barrels van fietsen.
 |
| vissen bij zegerplas |
Ik schrik mij rot van zijn herseninfarct
Kan hij straks nog alles?
Ik ga backpacken en wanneer ik terugkom kan hij praten.
Het knapst vind ik nog dat hij er zelf iets van maakt,
niet in de schuur maar in de Ronssehof.
Wanneer ik vertel dat ik zwanger ben wordt er scherp gevraagd of er nog getrouwd word.
En ik wanneer 2 jaar later ga trouwen slaat hij de ceremonie over,
maar een lekkere vis bij het diner natuurlijk niet.
Vorige week bij mijn laatste bezoekje sluit hij af met: fijne reis!
Ik wens hem nu hetzelfde...
 |
| van roze fiets naar roze haar ik test de drijvers voor een waterfiets |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten